Het is een fascinerend en super inspirerend project: PHS – Amsterdam, een even ambitieus als maatschappelijk relevant project van ProRail. En bij een project van een dergelijke impact hoort ook een ruimtelijke ambitie. Die wordt verwoord in het Ambitiedocument PHS-Amsterdam (infrastructuur) van ProRail. Juist in een stad die steeds verder verdicht en uitgroeit tot een metropool ruimtelijke kwaliteit teruggeven aan die stad is een van de kernkwaliteiten – naast het intensiveren van het spoor natuurlijk.
Landschapsadviseur Marijke Wassens en architect Paul van der Ree werken al twee jaar met een team vanuit studioSK en in samenspraak met ProRail en de gemeente Asterdam aan een ruimtelijke visie, die inmiddels uitgewerkt is tot een landschapsplan.De meerwaarde zit in het transformeren van delen van voormalige spoorzones tot een substantieel groengebied. Alleen al ten oosten van centraal station bij de Dijksgracht spreken we over een nieuw groengebied met een oppervlakte van ongeveer het Sarphatipark.
Het spoorlandschap in Amsterdam is een indrukwekkend samenhangend groen gebied met een ongekende waarde voor de bewoners van de metropool. Het is onderdeel van het Groene Goud in de stad. Weliswaar op een ander schaalniveau en vanuit een andere tijd dan de spectaculaire groene grachten maar met eenzelfde impact. Ook is er feitelijk een analogie in het thema van de groene vingers/lobben in het Algemeen Uitbreidingsplan (AUP) van Van Eesteren uit 1939, die het groen van buiten de stad naar binnen trekken. Wie zou er destijds, toen het spoor als een lus om de stad aangelegd werd, kunnen hebben voorzien dat juist het spoor ook als een betekenisvol groenelement ervaren zou gaan worden en gekoesterd als waardevol stedelijk groengebied midden in de hectiek van een uitdijende metropool.
Op Youtube kan je een indruk krijgen van het project:
Vergelijkbare projecten:
Stedelijke openbare ruimte
Transformaties
