transformatie station Zwolle
Het waterstaatstation 1ste klasse uit 1863 is doorlopend onderhevig aan transformaties. Van het oorspronkelijke interieur was niets meer over toen in 1992 het hoofdgebouw werd voorzien van een nieuw interieur met een moderne karakteristiek door architect Wienke Scheltens. Er is gekozen voor een contrast met het streng monumentale exterieur. Op losse wijze werden trappenhuis en baliemeubels vrij in de ruimte geplaatst, op een manier dat de historische buitengevel overal goed zichtbaar en visueel vrij bleef. Het materiaal in het interieur refereerde aan het verleden: wit marmer op de vloer, hout voor de luifel en balie. Het plafond van de centrale hal werd voorzien van een geschilderd kunstwerk dat Zwolle als knooppunt van lijnen verbeeldt.
De stationskap dateerde uit 1868 en bestond uit een constructie van stalen sikkelspanten. In 1994 werd vanwege de gebrekkige technische staat en functionaliteit besloten tot vervanging. Ook voor de nieuwe kap is gekozen voor een constructief en architectonisch samenspel met het stationsgebouw. De gebogen spanten zijn ook nu weer opgelegd op de penanten van het gebouw. Aan de oostkant is als aandenken een gerenoveerd historisch sikkelspant opgehangen. Tevens is in 2004 aan de zuidwestzijde van het stationsgebouw een transparante luifel gerealiseerd als baken voor de excentrisch gelegen reizigerstunnel en als overkapping voor een commercieel programma. Architect Wienke Scheltens gaf de luifel een technische expressie in staal en glas, overeenkomstig de typologie van ingenieurskunst waarin luifels en overkappingen bij waterstaatstations gerealiseerd werden. De constructie is opvallend licht en rank gedetailleerd.
meer info
toon info
