Assen Stationsgebied

De lineaire structuur ligt net zoals bij de veenkoloniën dwars op het lint, in dit geval haaks op de infrastructuur van het spoor. In het gebied vertaalt zich dat in een structuur die beide zijden van het spoor sterk met elkaar verbindt. De typologie van de langgerekte percelen geeft identiteit aan het plan, maar ook een maat, schaal en ritmiek die past bij de stad en haar omgeving en waarmee men vertrouwd is. In de sterke structuur kan losjes gevarieerd worden met invulling van verharding en verscheidene groenelementen. Deze zijn gebiedseigen; er zullen  worden naast grassoorten ook hei en berken worden toegepast. Het spoor is een vanzelfsprekend element, centraal gelegen in een nieuwe samenhang, in plaats van een barrière. In de ontwerpstrategie zijn alle planonderdelen integraal met elkaar verbonden binnen één structuur en vormgevingsprincipe, zodat niet meer te spreken is van separate onderdelen. Het integrale ontwerp voor de openbare buitenruimte biedt als overkoepelende structuur een basis -‘framework’ voor het totale gebied. Er is een toolbox met een beperkt aantal elementen, materialen en vormen waaruit het plan is opgebouwd, van meubilair tot beplanting en gebouwdelen. De beperking zorgt voor rust en eenheid, de variatiemogelijkheden zijn groot. Het ontwerp is sterk in haar expressie en eenvoud; begrijpbaar en herkenbaar. De ‘groene oase’ in de stad zal identiteit geven aan het stationsgebied als entree en het milieuvriendelijke imago van het openbaar vervoer en het groene karakter van de stad versterken. Het stationsgebied zal een uniek magneetpunt in de stad zijn. De genuanceerde en open architectuur van het station en de prettige groene setting vormen samen een nieuwe karakteristiek met een buitenruimte die een sterke identiteit heeft. De vormgeving is niet snel gedateerd en ademt een tijdsloze rust en kwaliteit in samenhang met de hoogwaardige publieke ruimte.